«Υπάρχουν μέρες που η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα χωρίς λόγο, ο ύπνος δεν έρχεται εύκολα και το μυαλό τρέχει από σκέψη σε σκέψη. Για κάποιους ανθρώπους, αυτές οι στιγμές δεν είναι τυχαίες – είναι η καθημερινότητά τους.

Το άγχος αποτελεί ένα από τα πιο συχνά ψυχολογικά φαινόμενα και μπορεί να εξελιχθεί σε αγχώδεις διαταραχές, οι οποίες επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής, από τον τρόπο που δουλεύουμε μέχρι τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους Οι υποκατηγορίες του περιλαμβάνουν τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, την κοινωνική φοβία, την κρίση πανικού, τις ειδικές φοβίες, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) και τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD).

Κύριες Κατηγορίες Αγχωδών Διαταραχών

Το άγχος εμφανίζεται με διάφορες μορφές. Οι πιο συχνές είναι:

1. Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή (GAD)

Χαρακτηρίζεται από υπερβολική ανησυχία για τα καθημερινά θέματα, όπως τα οικονομικά ή η υγεία.
Παράδειγμα: Μια μητέρα που σκέφτεται συνεχώς ότι μπορεί να συμβεί κάτι κακό στα παιδιά της, ακόμη και χωρίς πραγματικό λόγο. Στο μυαλό της περνούν εικόνες και σενάρια: «Αν χτυπήσει στον δρόμο;», «Κι αν αρρωστήσει ξαφνικά;». Ακόμη κι όταν όλα πάνε καλά, η ανησυχία δεν σταματά.

2. Κοινωνική Φοβία (SAD)

Πρόκειται για έντονο φόβο ότι οι άλλοι θα μας κρίνουν ή θα μας απορρίψουν σε κοινωνικές καταστάσεις.
Παράδειγμα: Κάποιος αποφεύγει πάρτι ή επαγγελματικές συναντήσεις γιατί φοβάται ότι θα κοκκινίσει ή θα τρέμει μπροστά στους άλλους. Πριν ακόμη βγει από το σπίτι, σκέφτεται: «Σίγουρα θα με κοιτάνε όλοι», «Αν πω κάτι χαζό, θα γελάσουν μαζί μου». Αυτός ο φόβος τον κάνει να ακυρώνει προσκλήσεις και να απομονώνεται.

3. Κρίσεις Πανικού και Αγοραφοβία

Απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου συνοδεύονται από ταχυκαρδία, ζάλη ή αίσθημα πνιγμού. Συχνά ακολουθεί αποφυγή χώρων όπου συνέβη η κρίση.
Παράδειγμα: Ένας άνθρωπος που παθαίνει κρίση πανικού στο μετρό νιώθει την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, τα χέρια του να ιδρώνουν και σκέφτεται «Θα λιποθυμήσω», «Δεν μπορώ να αναπνεύσω». Από τότε αποφεύγει να μπει ξανά σε μετρό, λεωφορείο ή πολυσύχναστους χώρους, φοβούμενος μια νέα κρίση.

4. Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD)

Περιλαμβάνει εμμονές (ενοχλητικές σκέψεις) και καταναγκασμούς (επαναλαμβανόμενες πράξεις).
Παράδειγμα: Ένα άτομο που πλένει τα χέρια του 50 φορές τη μέρα από φόβο μόλυνσης νιώθει ότι, αν δεν το κάνει, «κάτι κακό θα συμβεί». Στο μυαλό του έρχονται εικόνες μικροβίων, αρρώστιας ή ατυχημάτων, και μόνο το πλύσιμο των χεριών προσφέρει προσωρινή ανακούφιση.

5. Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD)

Εμφανίζεται μετά από τραυματικά γεγονότα όπως ατυχήματα, απώλειες ή πολέμους.
Παράδειγμα: Ένας επιζών τροχαίου ξυπνάει τη νύχτα ιδρωμένος, με την εικόνα της σύγκρουσης να παίζει ξανά και ξανά στο μυαλό του. Αποφεύγει να περνά από τον δρόμο του ατυχήματος και τρομάζει ακόμη κι όταν ακούει φρένα να στριγγλίζουν. Το σώμα του αντιδρά σαν να ζει το συμβάν ξανά.

Αν θέλετε να εμβαθύνετε στις βασικές ψυχολογικές θεωρίες και να κατανοήσετε καλύτερα τον εαυτό σας και τους ανθρώπους γύρω σας, σας προτείνουμε το βιβλίο «Ψυχολογικά Γυαλιά – 44 Θεωρίες για να Καταλάβεις τον Εαυτό σου και τους Άλλους».

Επιδημιολογία: Πόσο Συχνό Είναι το Άγχος;

Το άγχος και οι αγχώδεις διαταραχές δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. αποτελούν ένα σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας, καθώς εκτιμάται ότι κάθε χρόνο επηρεάζουν από το 4% έως και το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού. Σε ορισμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, τα ποσοστά μπορεί να φτάσουν ακόμη και το 18%, με τις γυναίκες να είναι συχνότερα θύματα αυτού του ψυχικού προβλήματος.» Αυτό συμβαίνει πιθανώς λόγω βιολογικών, ορμονικών αλλά και κοινωνικών παραγόντων, όπως η πολλαπλή πίεση ρόλων στην καθημερινότητα.

Η εικόνα αλλάζει δραματικά όταν μιλάμε για πληθυσμούς που έχουν βιώσει πολέμους ή φυσικές καταστροφές. Εκεί, τα ποσοστά άγχους εκτοξεύονται, αγγίζοντας το 30–43%, ενώ η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) εμφανίζεται σχεδόν σε 1 στους 4 ανθρώπους. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τις συνέπειες ενός καταστροφικού σεισμού ή μιας εμπόλεμης ζώνης: η απώλεια σπιτιών, αγαπημένων προσώπων και η αίσθηση συνεχούς κινδύνου αφήνουν βαθιά ψυχικά τραύματα που συχνά διαρκούν για χρόνια.

Παράλληλα, το άγχος εμφανίζεται συχνά σε άτομα με χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες ή χρόνια αναπνευστικά προβλήματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η καθημερινή ανησυχία για την υγεία και η αίσθηση σωματικής ευαλωτότητας ενισχύουν την πιθανότητα εμφάνισης άγχους ή ακόμα και PTSD. Επιπλέον, η παρουσία άγχους μπορεί να επιβαρύνει την πορεία της νόσου, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο μεταξύ ψυχικής και σωματικής υγείας.

Ιδιαίτερα ευάλωτοι είναι και οι έφηβοι και οι φοιτητές, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν σχολικό και κοινωνικό στρες, πίεση για επιτυχία και φόβο αποτυχίας. Η μετάβαση στην ενήλικη ζωή, η απομάκρυνση από το οικογενειακό περιβάλλον και η ανάγκη κοινωνικής αποδοχής κάνουν αυτή την ηλικιακή ομάδα πιο εκτεθειμένη σε αγχώδεις διαταραχές.

Με λίγα λόγια, το άγχος δεν κάνει διακρίσεις, αλλά ορισμένες ομάδες –όπως όσοι έχουν βιώσει τραύματα, ζουν με χρόνια νοσήματα ή βρίσκονται σε ευάλωτες ηλικίες– εμφανίζουν σαφώς αυξημένο κίνδυνο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κοινή συνύπαρξη άγχους και κατάθλιψης, μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας «Κοινό Κρυολόγημα της Ψυχικής Υγείας» που εξετάζει τη διασύνδεση ανάμεσα στις δύο καταστάσεις. Επίσης το βιβλίο Απελευθερώσου από την κατάθλιψη, θα σου δώσει πρακτικά εργαλεία για να αντιμετωπίσεις την κατάθλιψη. Απόκτησέ το εδώ.

Παράγοντες που Επιδεινώνουν ή Προκαλούν Άγχος

Πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορούν να πυροδοτήσουν ή να εντείνουν το άγχος στην καθημερινή ζωή μας. Κάποιοι από αυτούς έχουν άμεση σχέση με το περιβάλλον και τις εμπειρίες μας, ενώ άλλοι συνδέονται με την υγεία και την οικονομική κατάσταση.

Τραυματικά Γεγονότα

Οι εμπειρίες όπως ο πόλεμος, οι φυσικές καταστροφές, η απώλεια αγαπημένων προσώπων αλλά και σεξουαλικές ή σωματικά βίαιες επιθέσεις αφήνουν βαθιά σημάδια. Για παράδειγμα, ένας σεισμόπληκτος μπορεί να τρομάζει ακόμη και από το παραμικρό τρέμουλο του σπιτιού του. Στο μυαλό του, κάθε κίνηση μετατρέπεται σε προειδοποίηση, και η έντονη ανησυχία για έναν νέο σεισμό γίνεται καθημερινότητα. Αυτές οι τραυματικές εμπειρίες αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα ανάπτυξης διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD), όπου το σώμα και το μυαλό παραμένουν σε κατάσταση εγρήγορσης ακόμα και μήνες ή χρόνια μετά το γεγονός.

Οικονομική Ανασφάλεια

Η αβεβαιότητα για το μέλλον και η οικονομική δυσπραγία δημιουργούν ένα συνεχές άγχος που δύσκολα υποχωρεί. Κατά την πανδημία COVID-19, για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους ή είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται δραματικά. Αυτή η απώλεια συνοδεύτηκε από αϋπνίες και διαρκή ανησυχία: «Πώς θα πληρώσω το ενοίκιο;», «Θα καταφέρω να συντηρήσω την οικογένειά μου;». Όταν η ανασφάλεια αυτή κρατάει μήνες ή χρόνια, το άγχος μπορεί να γίνει χρόνιο και να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή και την ψυχική υγεία.

Σωματική Υγεία

Τα χρόνια νοσήματα, όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) ή οι καρδιοπάθειες, συχνά συνοδεύονται από έντονο άγχος. Ένας ασθενής με ΧΑΠ, για παράδειγμα, μπορεί να φοβάται συνεχώς ότι θα πάθει δύσπνοια ή ότι η υγεία του θα επιδεινωθεί ξαφνικά. Αυτός ο φόβος τον οδηγεί να περιορίσει ακόμα και τις πιο απλές κοινωνικές του δραστηριότητες, αποφεύγοντας τις εξόδους από το σπίτι. Παράλληλα, το άγχος επιβαρύνει την ίδια την πορεία της νόσου, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που δυσκολεύει την ανάρρωση και την ποιότητα ζωής.

Συμπέρασμα

Το άγχος δεν είναι απλώς μια προσωρινή «νευρικότητα» ή μια φυσιολογική αντίδραση σε στρεσογόνες καταστάσεις. Πρόκειται για μια πολύπλοκη ψυχολογική κατάσταση που, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια δυσλειτουργία. Αυτό σημαίνει πως το άγχος μπορεί να επηρεάσει βαθιά την καθημερινότητα, τις σχέσεις, την εργασία και γενικότερα την ποιότητα ζωής ενός ατόμου.

Η κατανόηση των αιτιών του άγχους, καθώς και η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων, αποτελούν τα πιο κρίσιμα βήματα για την πρόληψη της επιδείνωσης. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τα πρώιμα σημάδια, όπως η συνεχής ανησυχία, η δυσκολία στον ύπνο ή η αποφυγή κοινωνικών καταστάσεων, καθώς μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερα προβλήματα ψυχικής υγείας.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το άγχος δεν είναι αδυναμία ή θέμα προσωπικής επιλογής, αλλά μια κατάσταση που συχνά χρειάζεται επαγγελματική υποστήριξη. Αν νιώθετε πως το άγχος σας εμποδίζει να ζείτε τη ζωή που θέλετε — αν σας στερεί τη χαρά, την ενέργεια ή τη συγκέντρωση — η αναζήτηση βοήθειας από ψυχολόγο ή ψυχίατρο μπορεί να κάνει πραγματική διαφορά.

Η ψυχοθεραπεία, η φαρμακευτική αγωγή, αλλά και μικρές καθημερινές αλλαγές στην καθημερινότητα, μπορούν να βοηθήσουν να ξαναβρείτε την ισορροπία σας. Επομένως, μην διστάσετε να κάνετε το πρώτο βήμα προς την υγεία και την ευεξία — η φροντίδα της ψυχικής υγείας είναι το θεμέλιο για μια καλύτερη ζωή.

📚Βιβλιογραφία